Η Ελλάδα είναι μια χώρα στη νοτιοανατολική Ευρώπη που αποτελεί το νότιο άκρο των Βαλκανίων. Συνορεύει με το Ιόνιο, τη Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος στα δυτικά, νότια και ανατολικά, και στα βόρεια με την Αλβανία, τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Η Ελλάδα περιλαμβάνει πολλά νησιωτικά συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένων των Ιονίων Νήσων στα δυτικά και των Σποράδων και των Κυκλάδων στα ανατολικά, καθώς και των μεγαλύτερων νησιών της Κρήτης, της Λέσβου, την Ρόδο, Σάμο, Σαμοθράκη, Χίο και η Λήμνο, που βρίσκονται σε ορατή απόσταση από τις τουρκικές ακτές.

Η Ελλάδα είναι κατά κύριο λόγο αγροτική χώρα, αν και λιγότερο από το ένα τρίτο της έκτασής της καλλιεργείται. Η χώρα είναι αυτάρκης σε βασικά τρόφιμα και τα αγροτικά προϊόντα αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών της Ελλάδας. Ο τουρισμός είναι καλά ανεπτυγμένος και είναι οικονομικά σημαντικός.

Η σύγχρονη Ελλάδα δημιουργήθηκε το 1830, μετά από έναν πόλεμο ανεξαρτησίας κατά της Οθωμανικής Τουρκίας. Αρχικά πολύ μικρότερη από ό,τι είναι σήμερα, η Ελλάδα απέκτησε επιπλέον έδαφος από την Τουρκία ως αποτέλεσμα του Ρωσοτουρκικού πολέμου του 1877-78 και των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13).

ΓΗ ΚΑΙ ΠΟΡΟΙ

Η Ελλάδα είναι μια ορεινή χώρα, με επίπεδη γη που περιορίζεται σε πολλές μικρές παράκτιες πεδιάδες. Τα βουνά, που αποτελούν μέρος του συστήματος των Άλπεων, εκτείνονται γενικά από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά. Είναι ψηλότερα και πιο τραχιά στα βορειοδυτικά, όπου τα βουνά Γράμμος υψώνονται στα 2.519 μέτρα (8.265 πόδια) και η Πίνδος (Πνδος) σε πάνω από 2.285 μέτρα (7.500 πόδια), αν και το υψηλότερο βουνό της χώρας (Όρος Ο Όλυμπος, 2.919 m/9.576 πόδια) βρίσκεται στην ανατολική κεντρική Ελλάδα. Τα βουνά διακόπτονται από τον μακρύ, στενό Κορινθιακό κόλπο, ο οποίος σχεδόν αποκόπτει τη νότια Ελλάδα, την Πελοπόννησο, από την υπόλοιπη χερσόνησο. Όμως τα βουνά συνεχίζουν νότια του κόλπου και καταλήγουν στα τρία ακρωτήρια της νότιας Ελλάδας.

Οι οροσειρές, που εκτείνονται προς την ίδια κατεύθυνση, συνεχίζονται στην ανοικτή θάλασσα και τα υψηλότερα τμήματα τους εμφανίζονται ως οι αλυσίδες και οι ομάδες των νησιών που είναι διάσπαρτες στο Αιγαίο. Οι Κυκλάδες συνεχίζουν τις ανατολικές οροσειρές προς την τουρκική ενδοχώρα, και η Κρήτη και η Ρόδος αποτελούν συνέχεια των πιο δυτικών ορίων. Τόσο τα βουνά όσο και τα νησιά αποτελούνται από ιζηματογενή πετρώματα, κυρίως ασβεστόλιθο και ψαμμίτη, τα περισσότερα από τα οποία κατατέθηκαν κατά τη Μεσοζωική Εποχή (230 έως 65 εκατομμύρια χρόνια πριν). Μόνο κοντά στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας υπάρχουν πυριγενή πετρώματα σημαντικά στο τοπίο. Οι μεγαλύτερες πεδιάδες είναι αυτές της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας και της Θράκης, που συνορεύουν όλες με το Αιγαίο Πέλαγος.

Τα εδάφη της Ελλάδας, όπως σημείωσε ο Πλάτων πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, είναι λεπτά και φτωχά, και σε μεγάλο μέρος της χώρας ο γυμνός βράχος φαίνεται στην επιφάνεια. Τα μόνα καλά εδάφη είναι στα μικρά παράκτια πεδινά. Πρόκειται κυρίως για προσχωσιγενή εδάφη, αλλά η παραγωγικότητά τους μειώνεται σημαντικά από τη μακρά καλοκαιρινή ξηρασία.

Κλίμα

Το κλίμα της Ελλάδας είναι τυπικά μεσογειακό. Τα καλοκαίρια είναι μακρά, ζεστά και ξηρά. Η μέση θερμοκρασία τον Ιούλιο είναι 26,7¡ C (80¡ F), στην Αθήνα, την πρωτεύουσα, αλλά είναι πολύ χαμηλότερη στα ορεινά. Οι χειμώνες είναι ήπιοι. η μέση θερμοκρασία του Ιανουαρίου είναι 9,2¡ C (48,5¡ F). Οι θερμοκρασίες του χειμώνα είναι επίσης πολύ χαμηλότερες στο εσωτερικό. στις ορεινές κοιλάδες οι μέσοι όροι είναι κοντά στο πάγωμα και μπορεί να εμφανιστούν παρατεταμένοι παγετοί. Το χιόνι δεν είναι ασυνήθιστο μακριά από τις ακτές. Η βροχόπτωση ποικίλλει πολύ. Στην Αθήνα είναι κατά μέσο όρο 394 mm (16 in) ετησίως, αλλά είναι πολύ υψηλότερα μακριά από την ανατολική ακτή και ανεβαίνει σε περισσότερα από 1.200 mm (47 in) στα ψηλότερα βουνά. Σε όλα τα μέρη της χώρας οι βροχοπτώσεις είναι εποχιακές, οι περισσότερες από αυτές έρχονται στα τέλη του φθινοπώρου και το χειμώνα. Μόνο στη Μακεδονία και τη Θράκη σημειώνονται σημαντικές καλοκαιρινές βροχοπτώσεις. σχεδόν καθόλου βροχή δεν πέφτει στην υπόλοιπη χώρα.

Ποτάμια και λίμνες

Λίγα ποτάμια υπάρχουν στη χερσόνησο Ελλάδα. όλα είναι μικρά και τα περισσότερα στεγνώνουν το καλοκαίρι. Μόνο εκείνοι οι ποταμοί που υψώνονται πιο βόρεια στη Βαλκανική Χερσόνησο και ρέουν μέσω της βόρειας Ελλάδας προς τη θάλασσα – το Βαρδάρη και το Στρούμα, για παράδειγμα – έχουν σημαντική θερινή απόρριψη. Το μικρό μέγεθος και ο εποχιακός χαρακτήρας των περισσότερων ποταμών είναι ο πρωταρχικός λόγος για την περιορισμένη χρήση της άρδευσης. Από τις πολλές λίμνες μέσα στα βουνά-πολλές από αυτές στη βόρεια Ελλάδα-οι περισσότερες καταλαμβάνουν λεκάνες που σχηματίστηκαν από τη διάλυση του ασβεστόλιθου.

Βλάστηση

Η φυσική βλάστηση είναι προσαρμοσμένη στο κλίμα και αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ξηρόφυτα, τα οποία είναι φυτά που μπορούν να αντέξουν την καλοκαιρινή ξηρασία με την αποθήκευση νερού. Η άνοιξη είναι η κύρια καλλιεργητική περίοδος και τα ανθοφόρα φυτά κάνουν μια λαμπρή εμφάνιση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πριν μαραθούν κάτω από τη ζέστη του καλοκαιριού. Τα βουνά είναι κυρίως ντυμένα με μια σχετικά πυκνή βούρτσα (που ονομάζεται μακί). Τα αειθαλή δάση μπορεί κάποτε να κάλυπταν μεγάλο μέρος της γης, αλλά έχουν καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό στη νότια Ελλάδα. Εκτεταμένο δάσος βρίσκεται μόνο στα βουνά στ βορειοδυτική Ελλάδα, όπου εμφανίζονται μεγάλες συστάδες ελάτης. Περίπου το 19% της συνολικής έκτασης είναι δασική.

Πόροι

Η Ελλάδα είναι ελάχιστα προικισμένη με ορυκτά και καύσιμα. Αν και παράγεται λίγος λιγνίτης (μαλακός άνθρακας), δεν υπάρχουν οικονομικά σημαντικά κοιτάσματα άνθρακα. Πετρέλαιο έχει βρεθεί στη βορειοδυτική Ελλάδα και στον πυθμένα του Αιγαίου. Το κοίτασμα πετρελαίου Πίνος, στα ανοιχτά του νησιού Θάσος, παράγει πετρέλαιο από το 1981. Τα αποθέματα υδροηλεκτρικής ενέργειας είναι ελάχιστα λόγω του μικρού μεγέθους και της εποχιακής ροής των περισσότερων ποταμών. Το σιδηρομετάλλευμα και ο βωξίτης είναι οι σημαντικότεροι ορυκτοί πόροι. Ο βωξίτης εξορύσσεται στα βόρεια του Κορινθιακού κόλπου και το μεγαλύτερο μέρος του εξάγεται. Επίσης εξορύσσονται μικρές ποσότητες πυριτών (που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή θειικού οξέος), μολύβδου, ψευδάργυρου, μαγνησίτη, μαγγανίου, χρωμίου και αργύρου. Στις περισσότερες περιπτώσεις το μετάλλευμα εξάγεται για τήξη αλλού.

Εθνοτικές ομάδες, γλώσσα και θρησκεία

Ο σημερινός πληθυσμός προέρχεται κυρίως από τους κατοίκους της αρχαίας Ελλάδας, με λίγα στοιχεία σλαβικής και τουρκικής μειονότητας. Τα ελληνικά ομιλούνται από το 97% περίπου του πληθυσμού. Η σύγχρονη γλώσσα προέρχεται από την κλασική ελληνική της Αττικής και της Ιωνίας και υπάρχει σήμερα σε δύο μορφές. Η δημοφιλής, ή δημοτική, μορφή έχει εξελιχθεί φυσικά και έχει ενσωματώσει σλαβικές, τουρκικές και ιταλικές λέξεις. Η Καθαρεύουσα, η «καθαρή» μορφή της ελληνικής προέκυψε από μια συνειδητή προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας ελληνικής. Το τελευταίο είχε διδαχθεί στα σχολεία και χρησιμοποιήθηκε από τη δημόσια υπηρεσία και την εκκλησία μέχρι την επίσημη κατάρριψή του το 1976 υπέρ της δημοτικής μορφής.

Ο μη ελληνικός πληθυσμός περιλαμβάνει μια μικρή αλβανική κοινότητα κοντά στα αλβανικά σύνορα στα βορειοδυτικά. μερικοί Μακεδόνες και Βούλγαροι Σλάβοι κοντά στα βόρεια σύνορα. και λίγοι Τούρκοι, που παρέμειναν μετά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923. Στα βόρεια βουνά ζουν μικρές κοινότητες Βλάχων, ενός ημιμαθικού λαού που μιλάει μια ρομανική γλώσσα.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα και η Βουλγαρία συμφώνησαν να ανταλλάξουν τις εθνικές τους μειονότητες. περίπου 92.000 Βούλγαροι έφυγαν από την Ελλάδα για τη Βουλγαρία και 46.000 Έλληνες μετανάστευσαν από τη Βουλγαρία στην Ελλάδα. Το 1922 σημειώθηκε μεγάλη έξοδος Ελλήνων από την Ανατολία, ακολουθούμενη από πιο εύρυθμη ανταλλαγή πληθυσμών. Συνολικά, περίπου 1.500.000 πρόσφυγες ήρθαν στην Ελλάδα και περίπου 800.000 Τούρκοι μεταφέρθηκαν από την Ελλάδα στην Τουρκία. Αν και η εγκατάσταση των νεοφερμένων παρουσίασε μεγάλες δυσκολίες, η χώρα τελικά επωφελήθηκε από την προκύπτουσα αύξηση της οικονομικής παραγωγικότητας.

Πάνω από το 95% του πληθυσμού ανήκει στην ελληνορθόδοξη εκκλησία, η οποία είναι η καθιερωμένη θρησκεία της χώρας. Το 1987 το ελεγχόμενο από τους Σοσιαλιστές κοινοβούλιο θέσπισε νομοθεσία κατάσχεση του μεγαλύτερου μέρους της γης της εκκλησίας και θέτοντας την υπόλοιπη περιουσία της (εκτός από την αυτοδιοικούμενη μοναστική περιοχή του Αγίου Όρους) υπό λαϊκό έλεγχο.

Δημογραφία και Εκπαίδευση

Η Ελλάδα είναι μια από τις λιγότερο αστικοποιημένες χώρες στην Ευρώπη και έχει μόνο δύο μεγάλες πόλεις, την Αθήνα (με το συνεχόμενο λιμάνι της τον Πειραιά) και τη Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις είναι μικρές, ακόμη και η γνωστή πόλη της Κορίνθου είχε μόνο 28.900 κατοίκους το 1991. Ο πληθυσμός αυξήθηκε ραγδαία τον περασμένο αιώνα. Πολλές αγροτικές περιοχές έχουν γίνει υπερπληθυσμένες και υπήρξε μεγάλη μετανάστευση, ειδικά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η προσωρινή μετανάστευση ανδρών για εργασία στη βόρεια Ευρώπη είναι επίσης συχνή.

Η εκπαίδευση είναι δωρεάν και υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 15 ετών, με πρόβλεψη για περαιτέρω δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε λύκεια ή γυμνάσια. Το ποσοστό αλφαβητισμού είναι ελαφρώς χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Πολιτισμός

Η πολιτιστική ιστορία της Ελλάδας ανάγεται στους καλλιτέχνες, τους ιστορικούς, τους φιλοσόφους, τους θεατρικούς συγγραφείς και τους ποιητές των αρχαίων χρόνων. Ο κλασικός ελληνικός πολιτισμός ήταν ίσως η μεγαλύτερη διαμορφωτική επιρροή στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οι ελληνικές πολιτιστικές παραδόσεις συνεχίστηκαν κατά την ελληνιστική, ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο και επανεμφανίστηκαν με σύγχρονες μορφές μετά τους αιώνες της κυριαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δείτε ξεχωριστά άρθρα για τη βυζαντινή τέχνη και αρχιτεκτονική. Βυζαντινή μουσική; Ελληνική αρχιτεκτονική; Ελληνική τέχνη; Ελληνική λογοτεχνία, αρχαία; Ελληνική λογοτεχνία, σύγχρονη; και ελληνική μουσική.

Οικονομία

Μικρή οικονομική ανάπτυξη σημειώθηκε κατά τη μακρά περίοδο της Τουρκοκρατίας (1456-1830), και όταν η Ελλάδα κέρδισε την ανεξαρτησία το 1830, ήταν μια καθυστερημένη, αγροτική χώρα χωρίς βιομηχανία πάνω από το επίπεδο της αγροτικής βιοτεχνίας. Η Αθήνα ήταν κάτι περισσότερο από ένα μεγάλο χωριό. Η οικονομική ανάπτυξη ήταν αργή τον 19ο αιώνα. Η Ελλάδα πρόσφερε ελάχιστα περιθώρια βιομηχανικής ανάπτυξης, έχοντας μόνο πενιχρούς πόρους σε μέταλλα και στερεά καύσιμα. Η οικονομική ανάπτυξη ξεκίνησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και υποβοηθήθηκε από ξένη βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (τώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή ΕΕ) το 1981. Ένα συνεχιζόμενο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι το μεγάλο δημόσιο χρέος της. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε ένα δαπανηρό αμυντικό κατεστημένο που σχετίζεται με τις χρόνιες τεταμένες σχέσεις της χώρας με την Τουρκία.

Η μείωση του δημόσιου χρέους είχε ως αποτέλεσμα να αποκλειστεί η Ελλάδα από την αρχική φάση του συστήματος ενιαίου νομίσματος της ΕΕ το 1999, αλλά η χώρα κατάφερε τελικά να ενταχθεί το 2001 (βλ. ευρώ). Η είσοδος της Ελλάδας στον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών της ΕΕ (ΜΣΙ) το 1998 συνοδεύτηκε από υποτίμηση κατά 14% του νομίσματός της, της δραχμής.

Γεωργία και Αλιεία

Η γεωργία εξακολουθεί να είναι η σημαντικότερη οικονομική δραστηριότητα. Η γεωργία διεξάγεται συνήθως από αγρότες, οι οποίοι καλλιεργούν εκμεταλλεύσεις που είναι αντιοικονομικά μικρές, χρησιμοποιώντας ντεμοντέ, αν όχι πρωτόγονες, μεθόδους. Σε απομακρυσμένες περιοχές εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται άροτρα παρόμοια με αυτά που απεικονίζονται στα κλασικά ελληνικά αγγεία. Το μέσο μέγεθος των εκμεταλλεύσεων είναι μικρότερο από ένα εκτάριο (2,5 στρέμματα), αν και καθώς ορισμένοι αγρότες εγκαταλείπουν τη γη, άλλοι μπορούν να αποκτήσουν μεγαλύτερες εκμεταλλεύσεις. Ένα πρόγραμμα αναδιανομής γης που θεσπίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 έχει επίσης διευρύνει ορισμένες εκμεταλλεύσεις. Τα πρωτογενή γεωργικά προϊόντα είναι το σιτάρι. φρούτα, όπως σταφύλια, ελιές και εσπεριδοειδή· και βιομηχανικές καλλιέργειες, όπως το βαμβάκι και ο καπνός. Η Ελλάδα είναι γενικά αυτάρκης σε σιτηρά ψωμιού και εξάγονται μεγάλες ποσότητες καπνού και αποξηραμένων σταφυλιών (σταφίδες και σουλτανίνες). Το ρύζι καλλιεργείται σε ορισμένες υγρές δελταϊκές περιοχές, αλλά η ελληνική γεωργία γενικά υποφέρει από έλλειψη νερού κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.

Η εκτροφή ζώων περιορίζεται από την έλλειψη χόρτου και χορτονομής. Τα πρόβατα και οι κατσίκες, που μπορούν να επιβιώσουν στο χοντρό γρασίδι των λόφων, είναι μακράν το πιο πολυάριθμο αγρόκτημα. υπάρχουν λίγα βοοειδή. Το τυρί παρασκευάζεται από πρόβειο και αιγοπρόβειο γάλα.
Το ψάρεμα είναι σημαντικό γύρω από τις ακτές της Ελλάδας. Ανάμεσα στα ψάρια που αλιεύονται είναι ο τόνος και το χταπόδι, που θεωρείται λιχουδιά.

Βιομηχανοποίηση

Η μεταποίηση σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την εγχώρια αγροτική παραγωγή. Περιλαμβάνει κονσερβοποίηση και αποξήρανση φρούτων. οινοποιία και απόσταξη· και παρασκευή καπνού. Όλες αυτές οι δραστηριότητες πραγματοποιούνται σε μικρές μονάδες παραγωγής. Οι περισσότερες εργοστασιακές βιομηχανίες βρίσκονται κοντά στις δύο μεγάλες πόλεις, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Το τσιμέντο, τα λιπάσματα, τα απλά χημικά προϊόντα και η πορσελάνη και το γυαλί κατασκευάζονται για την εγχώρια αγορά. Υπάρχει μια μικρή βιομηχανία αλουμινίου και η διύλιση πετρελαίου είναι σημαντική.

Η άναρχη ανάπτυξη στη μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας, η οποία περιλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού, έχει συμβάλει σε σοβαρό πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Μεταφορές και Εμπόριο

Η Ελλάδα έχει μόνο ένα σκελετικό σιδηροδρομικό σύστημα, το οποίο εστιάζει στην Αθήνα. Η πρωτεύουσα διαθέτει σύστημα μετρό, το οποίο υπέστη σημαντική επέκταση τη δεκαετία του 1990. Οι κεντρικοί δρόμοι που συνδέουν την Αθήνα με τα κύρια επαρχιακά κέντρα είναι καλοχτισμένοι και πάνω από το 80% του οδικού συστήματος είναι επιφανειακό. Ένα κανάλι, που χρησιμοποιούν μικρά πλοία, διασχίζει τον Ισθμό της Κορίνθου, συνδέοντας το Ιόνιο με το Αιγαίο. Η Ελλάδα διαθέτει μεγάλο στόλο εμπορικών πλοίων και δεξαμενόπλοιων που συμβάλλουν στο ισοζύγιο πληρωμών της Ελλάδας, αλλά έχουν μικρή σχέση με το εξωτερικό εμπόριο της χώρας.

Η Ελλάδα έχει μικρό όγκο εξωτερικού εμπορίου. Οι εξαγωγές συνίστανται κυρίως σε φρούτα, αλκοολούχα ποτά και καπνό. Οι εισαγωγές περιλαμβάνουν καύσιμα και μεταποιημένα προϊόντα. Στη δεκαετία του 1990, η αξία των εισαγωγών ήταν υπερδιπλάσια από εκείνη των εξαγωγών, δημιουργώντας ένα μεγάλο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών. Το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού εμπορίου γίνεται με άλλα μέλη της ΕΕ.

Κυβέρνηση

Μέχρι το 1973, η Ελλάδα ήταν συνταγματική μοναρχία, αλλά εκείνη τη χρονιά η στρατιωτική χούντα στην εξουσία ανακήρυξε δημοκρατία. Η δημοκρατική εξουσία αποκαταστάθηκε το επόμενο έτος. Σύμφωνα με το δημοκρατικό σύνταγμα που εγκρίθηκε το 1975, η Ελλάδα διοικείται από έναν πρωθυπουργό και ένα υπουργικό συμβούλιο που είναι υπεύθυνο για το μονομελές νομοθετικό σώμα των 300 μελών του οποίου τα μέλη εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία ενηλίκων για θητείες 4 ετών. Ο πρόεδρος, τα καθήκοντα του οποίου είναι σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικά, επιλέγεται για πενταετή θητεία από το νομοθετικό σώμα.

Για σκοπούς τοπικής αυτοδιοίκησης η χώρα χωρίζεται σε 13 περιφέρειες, καθεμία υποδιαιρούμενη σε nomo’ («τμήματα»). Οι νομοί χωρίζονται σε δήμους ή τοπικές διοικητικές περιοχές. Μια μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 1997 μείωσε δραστικά τον αριθμό των δήμων.